Neden bu çaba? Şurada müzikle uğraşmış olmalarını yeterli gören ve egolarını tatmin eden birkaç halk yamasının yanıtlarına neden cevap veriyorsunuz sayın arkadaşlar..
Neden Michael Jackson'ı tanıtmakla, gerçekliğini kanıtlamakla seferber oluyorsunuz. Bakın Michael hayatı boyunca hiç bunu yapmadı. İnsanların ne söylediği çok da umurunda olmamıştır. Ne de olsa o ne yaptığını ve ne yaptığını gören "insanların" olduğunu biliyordu değil mi? Ve ne gariptir ki sanatı da kişiliği de hiç düşmedi. Tanıdık geliyor mu bu sonuç size?
Biraz geç bir cevap; ama emin olun 2 hafta sonra çok ekren yazılmış bir cevap olacak benimkisi.
Onlar burada üç kuruşun ahlakını tartarken görmediğiniz tarafta sürgün giyecek farzı gerçekleştirirler. Boşverin, sakın açıklamaya kalkmayın Michael Jackson'ı.
Ölseler de dirilseler de Michael şöyle böyle deseler de artık tarih onun müziğin en büyük ismi olduğunu biliyor. Bir şeyleri oturduğu yerden havalı bir eda ile söyleyen insanlar elbet herkes gibi bir gün ölüp gidecektir; fakat onlar için ne üzücü ki Michael Jackson'ın sanatı ve kişiliği onların üreyen soylarına kadar var olacaktır.
Sizin gibi insanlar yalnızca kötüyü hatırlarlar. Bu da tarzınızın ve örnek aldıklarınızın verdiği terbiye ile ahlakı paralel kılar. Bakın bakalım bu gün dünyanın yüzde kaçı Michael Jackson'ın sübyancılık söylemini, yüz de kaçı da Michael Jackson'ı hatırlıyor. Bugün ki sonuç kimin gücü : )
Öyle ya da böyle..
Sorarım size:
Sizi yüzyıllar sonra kim hatırlayacak?
Hangi kitaplar zirvede adınızı damgalayacak.
Boşverin..
Bunu tartmak sizin çapınıza düşemiyor.
Ne size ne bize.
Eğer yukarıdaki sorunun cevabına yetemiyorsan düşmanın dahi olsa çeneni tut, emin ol aksi taktirde hükmü sen giyersin.
Ne demiş İmam Gazali: Cevizin kabuğunu kırıp özüne inemeyen cevizin hepsini kabuk zanneder..
Herkesin aklı var çok şükür. Bırakalım da onlar da bir gün akıllarını kullanmayı denesinler, sizler - bizler niye yoruluyoruz. : )
